порочить
поро́чить
несов. кого-что
1. (распространять предосудительные сведения о ком-, чём-л., выставлять в неблаговидном свете; чернить, позорить) намыслаш, намыстараш, намысыш лукташ, (лӱмым) шӱкташ, шӱктараш, амыртылаш, (лӱмым) волташ, шемемдаш, койдарыкташ, мыскылаш, мыскылен кошташ, лавырам кышкаш, лавыраш тошкаш
порочить чьё-либо доброе имя иктаж-кӧн лӱмнержым шӱктараш
2. (осуждать, признавать плохим, негодным) шӱкташ, шӱктараш, амыртылаш, ятлаш, йыплаш
порочить хорошую работу сай пашам шӱктараш (ятлаш)