поносить
І
поноси́ть
сов. кого-что
1. (некоторое время носить, подержать на руках) изиш (ик жап) нумал(ын) (нумалышт(ын), кидыште кучен) кошташ
    поносить ребёнка азам нумал кошташ
2. что (походить в чём-л., в какой-л. одежде) (изиш, ик жап) чияш, упшалаш, чиен (упшал(ын) кошташ
    дай мне поносить твоё платье ик жап чияш тувыретым мыланем пу
ІІ
поноси́ть
несов. кого-что (сильно ругать, оскорблять бранью) шӱктараш, вурсаш, орлаш, ятлаш
    поносить своего противника шке тушманым шӱктараш (вурсаш)
ІІІ
поно́сить
несов. разг. (страдать поносом) пушкедаш