поломать
полома́ть
сов. что
1. (разрушить, привести в негодность, испортить) пудырташ, пудыртылаш, шалаташ, каташ, тодышташ, тугышташ, сусырташ, эмгаташ, кӱрышташ, пудыртен (пудыртыл(ын), тодышт(ын), тугышт(ын), сусыртен, сусыртыл(ын), эмгатен, кӱрышт(ын) пытараш
    поломать всю мебель чыла пӧртарверым пудыртыл(ын) пытараш
    поломать все деревья чыла пушеҥгым тодышт(ын) (тугышт(ын) пытараш
2. кого-что разг. (сгибая, перегибая или ударяя с силой, разделить на части, куски; покалечить, изувечить) пудырташ, шалаташ, каташ, тодылаш, тугаш, сусырташ, эмгаташ, кӱрышташ, пудыртен (шалатен, катен, тодыл(ын), туген, сусыртен, сусыртыл(ын), эмгатен, кӱрышт(ын) пытараш, пудыртен шуаш (колташ), тодыл(ын) налаш
    поломать часы шагатым пудырташ (шалаташ)
    медведь поломал охотника маска сонарзым сусыртыл(ын) (эмгатен) пытарен
3. что (ломать некоторое время) тугышташ, тодышташ, пудырташ, локтылаш, пужаш шалаташ
    поломать пальцы рук кидпарням тугаш
    поломать голову вуйым пудырташ
4. перен. (разрушить, испортить что-л. установившееся, привычное, намеченное) пудырташ, шалаташ, сусырташ, эмгаташ, пудыртен (шалатен, сусыртен, эмгатен) пытараш
    война поломала все планы сар чыла планым пудыртен
    жизнь его поломала илыш тудым сусыртен