полечь
поле́чь
сов.
1. разг. (принять лежачее, горизонтальное положение) возаш, пурен возаш
    все полегли спать чылан малаш возыч
2. (пригнуться стеблем к земле (о растениях) возаш, велаш, йӧрлаш, вакшалташ, вапталташ, лугалташ
    пшеница полегла шыдаҥ йӧрлын
3. перен. (погибнуть, быть убитым) колаш, колен возаш (пыташ), кошаргаш, (курымешлан) йӧрлаш, тӱнчыгаш, тӱнчыген пыташ, тӱпланаш, пыташ
    на войне полегли многие сарыште шукын коленыт (пытеныт)