полегоньку
полего́ньку
нареч. разг.
1. (слегка, несильно) эркын, выжге, тырге, пеле-пуле, лыве-лыве, тып-тып, тылге, изин, лушкыдын
    полегоньку толкать эркын шӱкаш
2. (постепенно, понемногу) эркын, эркын-эркын, койын-койын, вара семын, олян-олян
    полегоньку перенёс вещи вургемым эркын-эркын нумал(ын) пытарышым