полегать
полега́ть
несов.
1. (повергаться, склоняться (о предметах) тайнаш, тайналташ, таялташ, лупшалташ, савалташ, пӱгырнаш
2. (пригибаться стеблем к земле (о злаковых, огородных и т.п. растениях) возаш, велаш, йӧрлаш, вакшалташ, вапталташ, лугалташ
    из-за дождя рожь полегла йӱрлан кӧра уржа возын (йӧрлын)