покрикивать
покри́кивать
несов.
1. (время от времени кричать) жапын-жапын кычкыраш (кычкырлаш, кычкыркалаш, караш, варгыжаш, урмыжаш, магыраш (о животных, птицах), тужаш, юарлаш, юарланаш, вакыраш, вакырнаш, вакырланаш (о лягушках), чынеклаш (о желне), пызеклаш (о сове, сыче), бакаклаш (о зайце), тыклыкташ (о петухах), чориклаш (о птицах), кычкырен (карен, магырен) кошташ, умшам караш
у берегов покрикивали утки лудо-влак сер воктене кычкырат (магырат)
2. разг. (повышая голос, командовать кем-л.) кычкыраш, кычкырлаш, магыраш, тужаш, урлаш, ырлаш
Ты тут не покрикивай – не тебе меня учить! Тый тыште ит кычкыре (кычкырле) – тый мыйым туныктышаш отыл!
О сайте
Инструкция