покорить
покори́ть
І
сов. кого-что
1. (насильственно подчинить своей власти; завоевать) сеҥаш, сеҥен (руалтен) налаш, кидыш налаш, пӱгырташ, шинчырлаш, кӱртньылаш, сукыкташ, сорлыкым чикташ
покорить страну элым руалтен налаш
2. (освоить что-л., овладеть чем-л.) сеҥаш, сеҥен (пален) налаш, тунем(ын) шуаш, сорлыклаш
покорить космос космосым сорлыклаш
покорить горную вершину курыкысо кӱкшакам сорлыклаш
3. перен. кого-что (подчинить своей воле, своему влиянию; добиться признания; пленить) кумылым (шӱм-чоным) савыраш, шӱм-чоным авалташ, чоным сымыстараш, пошараш, сорлыклаш, юлаш, лумаш
покорить мужчину пӧръеҥын шӱм-чонжым авалташ
она меня покорила в первый же день икымше кечыштак тудо мыйын кумылемым савырыш
ІІ
сов. кого разг. (корить некоторое время) изиш (ик жап) шылталаш (шӱрдаш, шӱрдылаш, шӱктараш, сотараш)
тебя покорят, тебе и помогут тыйым ик жап шӱктарат, тыланетак полшат
О сайте
Инструкция