поколотить
поколоти́ть
сов. разг.
1. (ударить несколько раз) кыраш, перкалаш, перкален (ропкен, тӧпкен, лупшен, шелышт(ын) налаш, шелышт(ын) пуаш, лупшен опташ, мундыртылаш, шияш
поколотить до крови вӱр йогымеш кыраш
поколотить по доске оҥам перкален налаш
2. (избить, нанести побои кому-л.) кыраш, кырен опташ (кодаш), лочкен (поҥгыл(ын), козыртыл(ын), ропкен) налаш, лочкен кышкаш, лупшаш, лупшен пуаш (кодаш, налаш, опташ, пытараш), лупшал налаш, нӱжаш, нӱжын кодаш (налаш, опташ, шындаш, пытараш), почкен опташ (кодаш), тӧпкен пуаш (опташ, кодаш, налаш, колташ), шелышт(ын) пуаш (налаш), почкалтараш, почкалтарен налаш, поньыжаш, поньыж налаш (пуаш), шияш; шелышт(ын) (почкен, тӧпкен, нӧшлен, ровен, роведен, поньыж(ын) пытараш (опташ)
поколотить молодых парней самырык рвезе-влакым кырен опташ (кодаш)
3. (нанести поражение, разбить противника) рожгаш, рожген (кодаш, кышкаш, опташ, пытараш), кырен шалаташ
поколотить противника тушманым кырен шалаташ
4. (разбить, расколоть всё или многое) пудыртен пытараш, пудыртыл(ын) (чарпештарен) пытараш