покойный
поко́йный
І
м. (покойник) колышо (еҥ)
ІІ
прил.
1. (спокойный) тымык, тыматле, тыныс, тынысле, турлымо, тып, шып, шып-тымык, шыма, ныжылге, лыж-ж, лыжга, ласка
покойная жизнь тыныс илыш
покойный сон ласка омо
2. разг. (тихий, смирный) тымык, тыматле, тыныс, тынысле, тып, тып-тымык, шып, шып-тымык, шыма, шыпланыше, ныжылге, лыж-ж, лыжга, лыжгата, йывыжи, льыптырий, куньырий, кӧрмӧз, ӱҥышӧ, ӱшык
покойный характер шыма койыш
3. (удобный) йӧнан, йӧнлӧ, йӧнештарыме, келшыше, каньыле, ыҥгай, ыҥгайле
покойное кресло йӧнан кресле
4. (умерший) колышо
мой покойный отец (мыйын) колышо ачам
О сайте
Инструкция