покой
поко́й
м.
1. (отсутствие движения, шума; тишина) тымык, тып-тымык, тымыклык, тыматлылык, тыныс, тыныслык, тыпланымаш, тыпланыме, шыпланымаш, шыпланыме, шып, шып-тымык
    кругом царит покой йырваш тымык
2. (спокойное душевное и физическое состояние) тыныс, тыныслык, тыпланымаш, тыпланыме, ласкалык, лыпланымаш, шыпланымаш, суап
    больному нужен покой черлылан ласкалык кӱлеш
    потерять покой ласкалыкым йомдараш
3. обычно мн. поко́и уст. (жилое помещение, комната) пӧрт, пӧлем
    боярские покои паяр пӧрт (пӧлем)