покатый
пока́тый
прил. (наклонный; пологий) тайыл(ан), таляка, лапка
    покатое место тайыл(ан) вер
    покатый берег та­йыл (таляка, лапка) сер
    покатая дорога тайыл корно
    покатые плечи лапка ваче