подуться
поду́ться
сов. на кого-что разг. (некоторое время дуться, посердиться) изиш (ик жап) сыраш (шыдешкаш, иралташ, иралт(ын) колташ (каяш), сӱмсырланаш, тӱҥаш, нерым сакаш)
    она подулась и успокоилась тудо ик жап сӱмсырланыш да лыпланыш