подрубить
подруби́ть
І
сов.
1. что (надрубить снизу, срубить у основания, подсечь) руалаш, ӱлыч(ын) (йымач(ын) руалаш, тӱҥ гыч руалаш, руэн (руал(ын) шуаш (опташ, кышкаш, кудалташ)
подрубить дерево пушеҥгым тӱҥ гыч руалаш
подрубить все ветви чыла укшым руэн шуаш (опташ, кышкаш, кудалташ)
2. что (укоротить рубя, отрубая) руал(ын) кӱчыкемдаш
подрубить палку тоям руал(ын) кӱчыкемдаш
3. что, чего разг. (нарубить дополнительно к чему-н.) ешарен руаш
подрубить капусты ковыштам ешарен руаш
ІІ
сов. что (подшить край чего-л., подогнув его рубчиком, узкой полоской) аяш, аялаш, пӱремдаш, пӱремден шындаш, тӱрым ургаш (урген шындаш)
подрубить подол урвалтым аяш
подрубить рубашку тувырым аялаш
подрубить платок шовыч тӱрым пӱремдаш