подколоть
подколо́ть
І
сов. кого-что
1. (подвернув, приколоть) кучыкташ, пӱшкылаш, пижыкташ, кучыктен (пӱшкыл(ын), пижыктен) шындаш
подколоть косу заколкой ӱппунемым вуйиме дене кучыкташ
2. (прикалывая, закрепить, заколоть (булавками, скрепками и т.п.) пижыкташ, кучыкташ, пӱшкылаш, кучыктен (пӱшкыл(ын), пижыктен) шындаш
подколоть справку к заявлению йодмаш пелен справкым пижыктен шындаш
подколоть украшение к платью сӧрастарыме ӱзгарым тувырыш пижыктен шындаш
3. разг. (ранить (чем-л. колющим) шуралташ, шуралтен сусырташ (эмгаташ)
в драке подкололи двоих кредалме годым кок еҥым шуралтен сусыртеныт
4. перен. разг. (поддеть, уязвить) пӱшкылаш, пӱшкыл(ын) пуаш, логалтараш, чӱҥгалаш
подколоть соседа шуткой пошкудым мыскара дене пӱшкылаш
ІІ
сов. что и чего разг.
1. (обкалывать с краёв) перкалаш, пудырташ, шалаташ, каткалаш, перкален (каткален) налаш
подколоть лёд ийым каткален налаш
2. (наколоть дополнительно) шелаш, шелышташ, шелын (шелышт(ын) пышташ (опташ)
подколоть дров пум шелышт(ын) пышташ (опташ)