побранить
побрани́ть
сов. кого-что (выразить осуждение; поругать) вурсен (йытмен, когартен, кожен, кожгатен, кожгатыл(ын), карген, поньыж(ын), тужын, урлен, шудал(ын), шӱрдыл, шӱрден, шылтален, ятлен) налаш, шӱрден (шӱрдыл) колташ, шӱрдыл кышкаш
побранить сына за двойку эргым кокытаным налмыжлан вурсен налаш