вымочить
вы́мочить
сов. разг.
1. кого (промочить) вошт нӧрташ, нӧртен шындаш (пытараш)
    дождь вымочил нас йӱр мемнам вошт нӧртен
2. что (подвергнуть мочению) вӱдыштӧ кийыкташ (кучаш), лазырташ, нӧртен пушкыдемдаш, лӧчыктараш (горох)
    вымочить селёдку селёдкым вӱдыштӧ кийыкташ