верхом
І
ве́рхом
нареч. разг.
1. кӱшыч(ын)
идти верхом кӱшыч(ын) каяш
2. (выше краёв) утыждене, тӱргоч
налить стакан верхом стаканыш (вӱдым) тӱргоч темаш
ІІ
верхо́м
нареч. яраимньын
◊ ездить верхом на ком-либо шке кидыште кучаш (шонымо семын ыштыкташ)