бесстрастный
бесстра́стный
прил.
1. шӱм-чон (шӱм, чон) вургыждымо, шӱм-чон дене пеҥгыде
бесстрастный человек шӱм вургыждымо айдеме
2. (выражающий холодность) шӱм-чон (шӱм, чон) вургыжде ыштыме (ойлымо, ончымо)
говорить бесстрастным голосом шӱм-чон вургыжде ойлаш