шмак
[šmak] I вв. вс. вым. лл. нв. печ. скр. сс. утолщение в виде шишки, комка, бугорка, узла вв. (Бог.) шмака лук турин стрелка лука лл. шмака лук турун стрелка лука скр. шмака ныр нос луковкой II лл. (Об.) печ. уд. вид причёски с пучком волос на затылке уд. (Крив.) сылӧн юр бӧрас шмак у неё волосы (уложены) пучком на затылке