ну… ну…
ну… ну…, э… э… разг.
Эти повторяющиеся частицы употр. в качестве усиления действия, обозначаемое глаголом. Они характерны преимущ. для разговорной речи, особенно частица э-э.
Ну кучедалыт, ну кучедалыт. Нӧнчык патыр Опкыным сеҥа. Ну борются, ну борются. Богатырь из теста побеждает Опкына.
Йогорат верыште шинчен ыш турко. Йолым кадырикын колтен, коча ну тӧрштылеш, ну йоргалана. И Йогор на месте не усидел – Согнув ноги, дед ну прыгает, ну кривляется.
Эреак мый денем пырляк [марием] кынелеш, эр кочкышым ямдылаш полша, вольыкым пукшен-йӱкта. Э старатла, э старатла. [Муж мой] встаёт вместе со мной, помогает готовить завтрак, скотину кормит, поит. Ну старается, ну старается.
– Мален колтыш!.. Ала-мо пеш кӱлеш гай эрак помыжалт возынат, э-э юарла, э-э юарла! Пыкше малыш. – Уснул!.. Как будто так и надо, проснулся рано, ну щебечет, ну щебечет! Еле уснул.