забежать
сов.
1. разг. (зайти мимоходом) пурен ончалаш
    забежать к знакомым палыме-влак деке пурен ончалаш
2. (войти бегом) куржын пураш
3. (убежать далеко) куржын колташ (шылаш); кудал(ын) колташ (пураш) (о четвероногих)
    ◊ забежать вперёд ончыко лекташ (каяш), эртен каяш