уставиться
уста́виться
сов.
1. (разместиться) верланаш, вераҥаш, вераҥдалташ, пураш
    стол с трудом уставился в угол ӱстел лукыш пыкше пурыш
2. разг. (пристально смотреть) тӱткын ончаш
    молодой учитель уставился на нас самырык туныктышо мемнам тӱткын онча