убитый
уби́тый
прич.
1. (умерщвлённый) пуштмо
убитый человек пуштмо айдеме
2. в знач. прил. перен. (огорчённый) ойган, шӱлыкан
убитый вид шӱлыкан тӱс
3. в знач. сущ. м. пуштмо еҥ, колышо
◊ спать как убитый колышыла малаш
молчать как убитый колышо гай шып лияш