нарочно
наро́чно
нареч.
1. (с целью) лӱмын
    он нарочно пришёл тудо лӱмын толын
2. разг. (в шутку) так веле (гына)
    я это нарочно сказал мый тидым так гына ойлышым
     как нарочно в знач. вводн.сл. лӱмын ыштыме гай