нарвать
нарва́ть
І
сов. что, чего
1. (сорвать) кӱраш, кӱрын погаш
    нарвать цветов пеледышым кӱрын погаш
2. разг. (разорвать) кушкедаш, кушкед(ын) опташ (кышкаш)
    нарвать бумаги кагазым кушкед опташ
ІІ
сов. (о нарыве) юҥго возаш, пуал(ын) шӱяш (шӱяҥаш)
    палец нарвал парняш юҥго возын