направить
напра́вить
сов.
1. что, на кого-что (дать, придать, указать какое-л. направление) викташ, виктараш
    направить машину на дорогу машинам корныш виктараш
2. кого-что (назначить, послать) колташ
    направить больного к врачу черлым эмлызе деке колташ
3. что (наладить) тӧрлаташ
    направить станок станокым тӧрлаташ