наврать
навра́ть
сов. разг.
1. что, чего и без доп. (солгать) шойышташ, шояклаш, шойышт(ын) (шояклен) пытараш
    наврать всяких небылиц тӱрлӧ шоям шойышташ
    наврать на соседа пошкудо нерген шойышташ
2. в чём (ошибаться) йоҥылышым ышташ (колташ), титак(ым) ышташ
    наврать в расчётах шотлымаште йоҥылышым ышташ