наброситься
набро́ситься
сов. на кого-что
1. (напасть) керылташ, кержалташ, миен (толын) кержалташ (керылташ)
    хищник набросился на еду шылгочшо кочкышлан кержалте
2. разг. (резко, вдруг начать упрекать, бранить и т.п.; накинуться, обрушиться) кержалташ, шылталаш пижаш
    наброситься с упрёками шылталаш пижаш
3. перен. разг. (с усердием, с жадностью приняться за что-л.) кыртмен (уло вий (кумыл) дене) пижаш
    наброситься на учёбу уло кумыл дене тунемаш пижаш