кӱжгӧ
1. толстый; большой в обхвате или поперечнике.
    Залыште кужу кутышан тумо ӱстел, ӱстел йолжо шуар гай кӱжгӧ да йытыран пӧрдымӧ. Н. Лекайн. В зале длинный дубовый стол, ножки стола толстые, как ступа, аккуратно выточенные.
    Таныш марий йылмым илышыш пуртымо нерген кӱпчык гай кӱжгӧ кок кагаз тӱшкам шкап гыч ӱстембак луктын кудалтыш. Д. Орай. Таныш выложил из шкафа на стол две толстые, как подушки, кипы бумаг о внедрении марийского языка в жизнь.
2. толстый, полный, тучный, упитанный (о человеке и частях тела).
    Аркаш мый гаем какши огыл, сӱан шувыш гай кӱжгӧ. М. Шкетан. Аркаша не такой худой, как я, (он) толстый, как свадебная сумка.
    Изи капкаш эҥертенат, школлан ваштареш илыше псаломщикын шуар гане кӱжгӧ ватыже шога. Я. Ялкайн. Опершись на калитку, стоит живущая напротив школы жена псаломщика, толстая, как ступа.
    Ой, Проскажат — моторжат, ой, таҥемжат — сайжат! Полдыран гае полдыра улат, шуар гае кӱжгӧ улат. М. Шкетан. Ой, Проска–красавица, ой, подружка — хорошая! Ты крупная, как борщевик, полная, как ступа.