келшымаш
дружба.
    (Алай ден Элай) Варажат йыгыр пача гаяк коштыныт. Эсогыл икте-весышт дене сырымышт годымат ойырлен кертын огытыл. А. Юзыкайн. (Алай и Элай) И позже ходили как ягнята-близнецы. Даже когда ссорились друг с другом, не могли расстаться.
    Келшымаш ояр шыже гаяк, торжа шыже гаяк: тыманмеш, мо илаш мешая, мо тоштем лыжгая, когартен пиал тул дене, ӱштын луктеш. В. Колумб. Дружба как погожая осень, как грубая осень, тут же, что мешает жить, что истлевает, старея, обжигая огнём счастья, выметает.
    Келшымаш ок шыҥе шомакеш, тудо шолып, келге шӱлыш гане, шӱдырла шинчаште ылыжеш. В. Колумб. Дружба не вмещается в слова, она тиха, как глубокий вздох, зажигается в глазах, как звезда.
    Келшымаш пеледалте, кеҥеж гай тӱсланыш курымлан. В. Исенеков. Расцвела дружба, стала яркой, словно лето, навеки.
    Пиал, келшымаш Юл вӱд гае кумда. В. Абукаев-Эмгак. Счастье, дружба широки, как Волга-река.
    Гера ден рвезе-влак коклаште келшымаш шыже пеледышла лывыжгыш. П. Апакаев. Между Герой и ребятами дружба завяла, как осенний цветок.
    Келшымаш — виян пӧрдшӧ мардеж, но эн шыде таулынат рӱдыжӧ тымык. В. Колумб. Дружба — ветер, сильно кружащийся. Но даже у самой сильной бури стержень — тишина.
    Келшымаш деч мо уло виян? Огеш петыре корным тудлан кава дечын кумда океан. Г. Сабанцев. Что есть сильнее дружбы? Не закроет ей дорогу океан, что шире неба.
    Келшымашна садак шикш дечын писе, чоярак тул дечын, вурс деч куатле, таҥ деч лишылрак. В. Колумб. Дружба наша всё же проворней дыма, хитрее огня, крепче стали, ближе друга.
    Ме кумытын чылт мужыр пача гаяк лийын пытенна. В. Осипов-Ярча. Мы втроём стали точно ягнята-близнецы.
    Келшымаш яра шӱмлан кӱ дене иктак: эре ӱлык темда, шупшеш нелыш эртак, шӱлыкеш лакемда, шӱгар марте шукта. В. Колумб. Дружба для холодного сердца что камень: всё время давит вниз, всегда тянет к тяжёлому, вгоняет в грусть, доводит до могилы.