крендель
м.
1) (гартлӧм) булки
2) (в функции нареч. кренделем) кусыньтчӧмӧн; кок кусыньтӧмӧн
свернуться кренделем нигыльтчыны
◊ выделывать (выписывать) кренделя мунны катласигтырйи (код морт йылысь)
◊ выкидывать (выписывать) кренделя йӧктігӧн быд ногыс вежнясьны