пышыд
[pi̮ši̮d] I 1. лл. (Лет. Пр.) пышный (о хлебе) 2. лл. (Лет.); см. пуркыд в 1 знач. II лл. (Пр.) роща рошша петӧма, пышыд, некытчы тулччӧптыны роща выросла, некуда ступить