пуны-пӧжны
[puni̮-pe̮žni̮] вым. (Кони, Онеж. Т.) лл.; см. пуны-пӧжавны вым. (Кони) инька мыйкӧ пуӧ-пӧжӧ тёща что-то стряпает лл. (Об.) мӧй нӧ талун пуин-пӧжин? что же сегодня сварила?