пӧнитӧк
[pe̮ńite̮k] лл. сс. (Кур. Плз. Чухл.); см. понитӧк в 1, 2 знач. сс. (Плз.) пӧнитӧк вурунысь кылісны сермяжное сукно ткали из шерсти лл. (Зан.) вӧсньыдика печкан, кыан, гындан и вуран пӧнитӧк тоненько прядёшь, ткёшь, валяешь и шьёшь пониток (зипун)