понвыл
[ponvi̮l] I 1. сс.; см. понвыв I 2. сс. (Ыб); см. понавыл I II сс. (Кур. Меж. Плз.); см. понся в 1, 2 знач. кык во ветлі понвыл Лузаад два года подряд я ездил на Лузу