зло
1. с.
1) лёк
бороться со злом лёклы паныд тышкасьны
за добро платить злом бурысь лёкӧн мынтысьны
2) лёктор, лёк
причинить зло кому вӧчны лёктор
желать зла кому сины лёктор
3) лӧг, лёк
зло взяло лӧг петіс
я всё выскажу, чтобы зла не оставалось ме ставсӧ висьтала, медым лёкыс эз коль
◊ употребить во зло лёк вылӧ вӧчны
2. нареч. лёкысь; лӧга, лӧгпырысь; скӧра, скӧрысь
зло драться лёкысь косясьны
зло посмотреть скӧрысь видзӧдлыны
зло усмехнуться лӧгпырысь нюмъёвтны