жилка
ж.
1) уменьш. от жила сӧнтор; дыштор
2) сі (пу корйын да гут-гаг бордйын)
   редкие жилки на крупных листьях ольхи ловпулӧн гырысь коръяс вылын чургӧдчӧм сіяс
3) визь
   мрамор с серыми жилками руд визьяса мрамор
4) перен. разг. енби, сям
   артистическая жилка артист сям; ворсан сям
   в нём есть литературная жилка сылӧн эм гижан сям
   ◊ попасть в жилку уст. вӧчны мыйкӧ ас кадӧ, бура