гумла
[gumla] вв. вым. иж. нв. печ. скр. сс. уд. гумно, ток уд. (Чупр.) важӧн няньтӧ вартісны гумла вылын прежде хлеб молотили на току сс. (Пж.); загадка гумла вылын чань кок туй (отгадка: гӧг) на гумне след копыта жеребёнка (отгадка: пупок)