гран
[gran] 1. вс. вым. (Кони) грань, гранка (предмета) 2. лл. сс. уд. ряд; линия, полоска лл. (Зан. Нош. Об.) уд. (Лат.) кык грана ид двухрядный ячмень; двухрядный ячменный колос уд. (Лат.) нёль грана ид четырёхрядный ячменный колос 3. уд. резинка (на вязаных изделиях) Лат. носки гран резинка носков