визыл
[vizi̮l] вс. лл. печ. сс.; см. визув в 1, 2 знач. лл. (Гур.) эті ваыс визыл там река быстрая лл. (Зан.) ме ачымыс визыл вӧлі, ёсь вӧлі я сама была шустрая, острая на язык лл. (Гур.) дитяыс абы визыл ребёнок малоподвижный