йыҥысаш
йыҥысаш, эҥыраш, нюслаш, кечкыжаш
Эти слова объединены общим значением «стонать, хныкать, ныть». Йыҥысаш – «стонать, ныть, преимущ. от боли». Эҥыраш – «хныкать, главным образом при плаче», нюслаш – «хныкать, всхлипывая». В некоторых контекстах глагол кечкыжаш употр. в значении «хныкать, ныть».
Таче ачам вакшыште кия, йыҥыса, кечкыжеш, вуйжымат нӧлтал ок керт. Сегодня отец мой лежит в постели, стонет, хнычет, голову не может поднять.
Изи йочан йӱкшӧ йыҥысен лектеш. Голос ребёнка звучит со стоном.
Черлетат нунын [шоҥго кува-влак] почеш орадыла эҥыраш тӱҥалеш: «Коле-е-ем». И больной за ними [старушками], как глупый, начинает хныкать: «Умира-а-ю».
Онтон чӱчалтыш омымат йӱдвошт ыштен ыш сеҥе. Эҥырыш, куважын омо йӱкшым колышт кийыш. Онтон за всю ночь ни на минуту не вздремнул. Хныкал, слушал, как спит его жена.
Сакар изи йочала нюсла. Сакар всхлипывает как ребёнок.
Тиде жапыште коҥга лукышто шинчыше Синопон курш гай мӱшкыржым пеҥыжыктен кечкыжеш: «Авий, няням». В это время сидящий у печки Синопон, натужившись вздутым животом, хнычет: «Мама, кушать».