невозмутимый
прил.
1. (полный самообладания) шкем пеҥгыдын кучышо; ласка
    невозмутимый человек шкенжым пеҥгыдын кучышо еҥ
2. (ничем не нарушаемый) моткоч, тӱвыт
    невозмутимая тишина моткоч шып