саслаш
са́слаш 2 спр.
1) кричать, орать
    кыце кердмӹн саслаш кричать во весь голос
2) ругать
    пашкудым саслаш ак кел соседа ругать не надо
3) звать лб.
    эргӹвлӓжӹм ӓтяжӹ сасла сыновей зовет отец