(Еленан) Ала-кушто чон пундаштыже марийжым ужын кодшаш ӱшан изи тулла ырен кия. А. Эрыкан. В глубине души (Елены) теплится, словно огонёк, надежда свидеться с мужем.
Стапан Йыванын шӱмжӧ йӱлаш тӱҥале, кӧргыжӧ тул гай ырен кайыш. Тудо пӧрт мучко салтакла кок могырыш коштеш, ала-мом шона. Н. Лекайн. У Стапан Йывана сердце стало гореть, внутри всё запылало огнём. Он ходит по дому туда-сюда, как солдат, о чём-то думает.