толчо́к м. 1. (удар) шӱкалмаш, шуралтымаш, шуралтыш, тӱкалтыш, шӱкалын (шуралтен) колтымаш толчок в бок ӧрдыжым шуралтен колтымаш 2. (сотрясение) чытырналтмаш подземные толчки мланде чытырналтмаш 3. спорт. кудалтымаш, шуымаш; нӧлталмаш толчок в две руки кок кид дене нӧлталмаш 4. перен. (побуждение) таратымаш, амал, кумылаҥдыше амал это будет толчком к дальнейшим победам тиде ончыкылык сеҥымашлан кумылаҥдыше амал лиеш