тихий
ти́хий
прил.
1. (негромкий) шып, эркын
говорить тихим голосом шып ойлаш
2. (спокойный) ӱҥышӧ, шып
тихий ребёнок ӱҥышӧ йоча
3. (медленный) эркын
поезд пошёл тихим ходом поезд эркын кайыш
4. (о ветре) умыр, лыжга, шыма
подул тихий ветерок лыжга мардеж пуале
5. (нешумный, спокойный, безмолвный) тымык, шып, тып
тихим вечером шып кастене
6. (защищённый от ветра) ӱшык
тихое место ӱшык вер