рассорить
рассо́рить
І
сов. кого ваш-ваш сырыкташ, коклам лугаш, сырымашке шукташ
ІІ
сов. что разг.
1. (роняя, рассыпать в разных местах) велен (шалатен, шалатылын, йоктарен, кышкен) пытараш
    рассорить зерно по двору кудывече мучко пырчым шалатылын пытараш
    рассорить мусор шӱкым кышкен пытараш
2. (истратить зря, попусту, неразумно (деньги) чыкаш, шалаташ, кучен (кучылт(ын) пытараш