раскидать
раскида́ть
сов. кого-что
1. (кидая, направить в разные стороны, разместить по поверхности; разбросать) кышкаш, шалаташ, шалатен кышкаш, кышкен (кышкылт(ын), шалатен, шалатыл(ын), шуылтын) пытараш
    опять все игрушки раскидал адак чыла модышым кышкылт пытарен
2. (вынудить разъехаться, оказаться далеко друг от друга) шалаташ, шалатылаш, шалатен, шалатыл(ын) пытараш
    жизнь раскидала друзей илыш йолташ-влакым шалатен пытарен