куча
ку́ча
ж.
1. (то, что свалено горкой) ора, кашак
куча песка ошма ора
2. (скопление людей, животных) тӱшка, кашак
куча народа еҥ тӱшка
сбиться в одну кучу ик тӱшкашке чумырген шогалаш
3. разг. (много) шуко, ия виса
куча дел паша пеш шуко
◊ валить всё в одну кучу ойыркалыде (ойыртемым шотыш налде) ышташ